(وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ ۖ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَىٰ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ ۖ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ ۚ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ)
ترجمه: "و به آنان (ن با ایمان) بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوسآلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسرىهاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر براى شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا ن همکیششان، یا بردگانشان (کنیزانشان)، یا افراد سفیه که تمایلى به زن ندارند، یا کودکانى که از امور جنسى مربوط به ن آگاه نیستند; و هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صداى خلخال که برپا دارند به گوش رسد). و همگى بسوى خدا بازگردید اى مؤمنان، تا رستگار شوید".
پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله وسلم) فرمودند: (أَحَبُّ الْعَفَافِ إِلَی اللهِ عَفَافِ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ)؛ "محبوب ترین عفاف نزد خدای تعالی عفت شکم و عفت جنسی است".
- هدف از حجاب چیست؟
خداوند حجاب را برای ن واجب نمود تا از چشم بیماردلان در امان بمانند. ن به مثابه جواهری گرانبها، نیمی از جامعه را تشکیل داده و مسئولیت مهم تربیت نسلهای آینده را بعهده دارند لذا دین مبین اسلام از طریق حجاب موجبات مصونیت آنان را فراهم نموده است.
اینجا سئوالی مطرح است؛ چرا حجاب برای زنهاست و برای مردان نیست؟
فلسفه وجوب حجاب برای ن، وجود تفاوتهای فیزیکی و روحی میان زن و مرد می باشد. در حقیقت حجاب باعث تقویت شخصیت ن شده و جایگاه آنان را در جامعه ارتقا می بخشد، طوریکه جامعه با بانوان محجبه بعنوان یک انسان شایسته و نمونه برخورد می نماید و با بانوان غیر محجبه با در نظر گرفتن زیبایی آنان با آنان برخورد می کنند نه با در نظر گرفتن شخصیتشان.
یکی از حاکمان بنی عباس از مردم مالیات زیادی می گرفت، برای او خبر آوردند که مردم شهر بلخ که یکی از شهرهای کشور افغانستان است بخاطر فقر قادر به پرداخت مالیات سنگین نیستند، حاکم عباسی والی بلخ را احضار کرد و به او دستور داد برای گرفتن مالیات با مردم سختگیری کند. والی هم برای اخذ مالیات مردم فقیر بلخ را تحت فشار قرار داد.
مردم که توان پرداخت مالیات سنگین را نداشتند تصمیم گرفتند که نزد همسر والی که زن مومنه ای است بروند و از او بخواهند که نزد والی وساطت کند.
همسر والی بخاطر رفع فشار از مردم فقیر بلخ لباس قیمتی خود را که مزین به جواهرات گرانبها بود به جای مالیات مردم به والی داد تا به دست حاکم بدهد.
والی نیز این کار را انجام داد.
وقتی لباس را نزد حاکم برد، حاکم از او پرسید، این لباس را برای چه اینجا آورده ای؟
والی گفت: مردم بلخ فقیر و ناتوانند، همسرم لباس قیمتی خود را به جای مالیات آنان داده است.
حاکم از اقدام همسر والی تحت تاثیر قرار گرفت و به والی گفت: از اهالی شهر بلخ مالیات نگیر و این لباس را به همسرت بازگردان.
وقتی لباس به دست همسر والی رسید، زن از والی پرسید. آیا حاکم لباس مرا دید؟
والی در جواب گفت: بله. زن والی گفت: لباسی که چشم نامحرم آن رادیده من دیگر نمی پوشم، و این زن با عفت و درستکار دستور داد آن لباس را بفروشند وبا پول آن مسجدی بیرون شهر برای مسافران بنا کنند.
از ابن بطوطه عالم جهانگرد نقل شده که این مسجد در شهر بلخ افغانستان موجود است.
درباره این سایت