سؤال:
پسری 30 ساله هستم با شرایط متوسط به بالا امکانات عرفی ازدواج را هم دارم(کار، خونه، ماشین). ولی دوران دانشجویی، سمت هیچ رابطه ای با هیچ دختری نرفتم ولی حالا که چند سال از دانشگاه گذشته و کارم سر و سامانی گرفته، تازه فهمیدم چقدر تنها هستم. متأسفانه موردی برای اشنایی و ازدواج سراغ ندارم. یه نکته ی دیگه هم که شرایطم را سخت تر میکند این است که، کمی کمالگرا هستم و ظاهر دختر برایم مهم است. برای همین از 10 تا دختری که ببینم شاید 1 نفرش جذبم کند که بخواهم باهاش اشنا شوم. ممنون می شوم هر نظر و تجربه ای در این رابطه دارید دریغ نکنید.
پاسخ:
ما به معیارهای شما کاملا احترام می گذاریم و می دانیم که این موارد مهم هستند اما مسئله مهم این است که شما کمی با توجه به افزایش سن در موضوع انتخاب همسر در مواردی کمی با وسواس در انتخاب روبرو شده اید. اگر کسى در امر ازدواج گرفتار وسواس گردد، امید آنکه بتواند همسر مناسبى پیدا کند، کم مى شود و افراد مناسب را از دست خواهد داد. در امر ازدواج نه سهل انگارى و انتخاب سریع و بدون تأمل، پسندیده و موافق احتیاط است، نه وسواس و سختگیرى بیش از حد در برخی از معیارها مثل زیبایی و .
بعضى افراد در انتخاب همسر گرفتار افراط مى گردند و از ترس عدم موفقیت، ریزبینى هاى بى جا مى کنند و نمى توانند کسى را به عنوان شریک زندگى برگزینند. این افراد بیش از حدّ به تحقیق و شناخت بها داده و توکل را فراموش کرده اند.
براى در امان ماندن از ورطه وسواس باید تحقیق را با توکل همراه کرد، یعنى از طرفى، دنبال یافتن فرد مناسب با ویژگى هاى خوب بود و از طرف دیگر، براى در امان ماندن از خطا و اشتباه احتمالى، به خدا پناه برد و بر او توکل کرد.
اگر کسى در صدد باشد که فرد صد درصد ایده آل را پیدا کند و در مورد او به اطمینان قطعى برسد، باید بداند که خواست محالى است، زیرا همه داراى عیب ها و نقص هاى فراوان هستند. جز ملاک قرار دادن برآیند و جمع امتیازات و عیوب راه دیگرى نیست. براى هر فرد احتمال خطا در تحقیق هم وجود دارد و ممکن است عیب ها و نقص هایى در فرد مورد نظر باشد که بدان ها آگاهى پیدا نکرده است، پس نمى توان به فرد صد درصد ایده آل و اطمینان قطعى دست یافت. چاره اى جز تحقیق و انتخاب فردى که مجموع ویژگى هایش مثبت باشد، نیست. براى آینده هم باید به خداوند توکل کرد و با امید به او پیش رفت. وقتى کسى را داراى ایمان، پشتکار، خانواده محترم و . یافتیم و ویژگى هاى مثبتش را فراوانتر از ویژگى هاى منفى اش دیدیم و نتیجه تحقیقات پیرامونى و حضورى در مجموع امیدبخش بود، باید با امید به خدا پیش رفت و از او کمک طلبید تا نابسامانى هاى احتمالى را بسامان کند.
چند نکته:
الف) معدل گیری: آنچه مهم است این است که انسان در ایمان و اخلاق نیکو و نسب شریک زندگی خود به حد نصاب خوب توجه داشته باشد و به کمتر از آن رضایت ندهد. و در بقیه صفات معدل گیری کند که آیا این فرد با داشتن این صفات معدل خوبی می گیرد یا نه، چون انسان ها، کامل کامل نیستند، هر فردی در برخی از جهات نقص دارد و در برخی صفات عیب ندارد. که البته برای انتخاب بهتر، می توانید از م با بزرگان، تحقیق (از دوستان، مدرسه، همسایه ها، اقوام، و.) و مشاوره ازدواج کمک بگیرید.
ب) تامل، دقت، تفکر، و مهمتر از همه توکل واقعی به خداوند متعال و عدم تعجیل در انتخاب، از پشیمانی های بعدی جلوگیری خواهد کرد. در عین حال، در انتخاب همسر و در نظر گرفتن ملاک ها و معیارها، هر چند دقت لازم است، ولی سعی کنید پس از م، تحقیق صحیح و تفکر، زیاد وسواس به خرج ندهید تا انشاءالله با انتخابی درست به نتیجه ای مقبول دست یابید.
ج) همانطور که گفته شد درست است که انتخاب همسر مسئله ای مهم و حساس است ولی در عین حال نباید زیاد وسواس به خرج داد. هیچ کس صد درصد طبق معیارهایی که انسان ابتدائا در نظر دارد آفریده نشده و پرورش نیافته است. کما این که ممکن است نسبت به طرف های مقابل شما نیز همین گونه باشد و شما صد درصد آن طور که آنان می خواهند نباشید. بنابراین، شما در صورتی که 70 یا60 درصد از معیارهای خود را در کسی یافتید می توانید به همان اکتفا کنید و بیش از آن را با برنامه ای حساب شده و با اخلاق و رفتار و ارشادات نیکو و صمیمانه در وی بوجود آورید.
د) زیبایی و حسن ظاهر، اگر چه یکی از صفات کاملا لازم و اساسی برای انتخاب همسر است ولی در عین حال تنها معیار ازدواج نیست. چرا که فلسفه ازدواج رسیدن به آرامش روانی، کمال یافتن زن و مرد در کنار یکدیگر و تولید نسل سالم و صالح برای اجتماع است. اگر ملاک تصمیم گیری و انتخاب، فقط زیبایی ظاهری بدون توجه به دیگر معیارها باشد، نمی توان تضمینی برای ادامه زندگی مشترک داشت. زیرا در انسان ها پس از مدتی معمولا آن طراوت و جاذبه های ظاهری افت کرده، شور و شهوت اولیه نیز فروکش می کند و آن تنها امتیازی که به خاطر آن (زیبایی) ازدواج صورت گرفته بود، کمرنگ می شود آن گاه دلسردی ها و ناگواری ها، بهانه ها و . شروع می شود. و چون از دیگر معیارهای اساسی مثل تدین و ایمان، اخلاق و ارزش های اخلاقی و . خبری نیست زیربنای زندگی مشترک متزل می شود و آن دلگرمی و انگیزه کافی برای زندگی سالم و با نشاط از بین می رود.
و کلام آخر
واقعا چه کسی بهتر از مادرتان برای پیدا کردن همسر مناسب است. شما به لطف الهی تاکنون پاک مانده اید و اهل خیلی از روابطی که برخی از افراد اهل آنها هستند نیستید، پس قاعدتا رفتن به سراغ راه های دیگر برای پیدا کردن همسر نیز نامناسب است.بنابراین یک بار با مادرتان در این رابطه صحبت کنید و از او بخواهید تا شما را یاری کند و یا از دیگران کمک بگیرد تا شما نیز از این تنهایی بیرون آیید.
درباره این سایت